«Ενάντια στη Λήθη #49 Ο βιαστής της 12χρονης στη Μάνη δεν ήταν μόνος. Είχε τη συναίνεση της τοπικής κοινωνίας

Πριν λίγο καιρό βρήκε τον δρόμο προς το φως της δημοσιότητας ένα ακόμα περιστατικό βιασμού στη Λακωνία. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στα τοπικά ΜΜΕ, ένας Ιερέας σε χωριό του Δήμου Ανατολικής Μάνης βίαζε συστηματικά μια δωδεκάχρονη. Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα την βίαζε για τρία ολόκληρα χρόνια, από τα 9 της. Ο κατηγορούμενος ιερέας που αντιμετωπίζει τώρα το κακούργημα της παιδεραστίας, είναι 57 ετών, χήρος και πατέρας τεσσάρων παιδιών, με άλλα λόγια ένας ακόμα νοικοκυραίος. Τα τελευταία χρόνια είχε επιλέξει να συζεί με μια γυναίκα μετανάστρια βουλγαρικής καταγωγής και μητέρα της άτυχης κοπέλας. Φήμες λένε ότι έδερνε την 12χρονη όταν αυτή αντιδρούσε στον βιασμό της. Η κακοποίηση της δεν θα σταματούσε αν η ίδια δεν έκανε την κίνηση να απευθυνθεί στο «Χαμόγελο του Παιδιού», το οποίο κίνησε όλες τις διαδικασίες που οδήγησαν στην έκδοση εντάλματος σύλληψης σε βάρος του ιερέα. Η σύλληψη του κατηγορούμενου ήρθε την Τρίτη 22 Οκτωβρίου, ενώ με διαδικασίες εξπρές προχώρησαν η προανάκριση και η απολογία του. Την επόμενη ημέρα, ο κατηγορούμενος οδηγήθηκε στις φυλακές Τρίπολης, όπου θα παραμείνει προφυλακισμένος μέχρι τη δίκη του. Έρευνα της εφημερίδας  «Λακωνικός Τύπος» αποκάλυψε περαιτέρω στοιχεία για τη ζωή του 57χρονου ιερέα στη Μάνη, όπου μεταξύ αυτών, άθελα της έβγαλε στη φόρα και ένα σημαντικό στοιχείο από κείνα που δεν βρίσκουν πάντα τον δρόμο προς το φως και δεν είναι τίποτα άλλο από την ένοχη σιωπή της τοπικής κοινωνίας. Γράφει η εφημερίδα: «Όλοι το γνώριζαν», παραδέχεται κάτοικος της ευρύτερης περιοχής και συνεχίζει: «Κυκλοφορούσε μεθυσμένος όλη μέρα. Γνωρίζαμε ότι παρενοχλούσε παιδιά και φροντίζαμε να φυλάμε τα δικά μας παιδιά μακριά του», αναφέρει. Η ίδια πηγή δε διστάζει να αφήσει ανοιχτά ερωτήματα για το αν η δράση του 57χρονου είχε επεκταθεί και ως ποιο βαθμό σε άλλα παιδιά, ωστόσο στο ερώτημα «γιατί η κοινωνία δεν μίλησε», η απάντηση ήταν μια ηχηρή σιωπή. Το συγκεκριμένο περιστατικό βιασμού δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο στη Μάνη της λεβεντιάς, της ματσίλας και της εθνοπατριαρχίας. Ημικρή μας τοπική κοινωνία στη Λακωνία με την σιωπή της είναι σίγουρα ένοχη.Υπάρχει βέβαια ακόμα ένα στοιχείο που όπως ήταν φυσικό δεν του δόθηκε η προσοχή που του αρμόζει από τα τοπικά ΜΜΕ, γιατί το θέμα θα άνοιγε και μια άλλη πονεμένη υπόθεση. Ο βιαστής είναι παπάς της ελληνορθόδοξης εκκλησίας, που όλοι/ες ξέρουμε τι σημαίνει αυτό. Όλοι/ες έχουμε ακούσει για βιασμούς και ασέλγειες σε παιδιά από παπάδες κοκ. Για το θέμα όμως θα επανέλθουμε αναλυτικά σε επόμενο κείμενο.

Υπάρχουν άπειρα περιστατικά σεξιστικής βίας και μάλιστα τα περισσότερα δεν βρίσκουν ποτέ το φως της δημοσιότητας, γιατί η τοπική κοινωνία είτε συναινεί σιωπηρά, είτε καλύπτει τους βιαστές με κάθε κόστος. Για παράδειγμα μετά τον συγκεκριμένο βιασμό, μας ήρθε στη μνήμη και ένας άλλος λίγα χρόνια νωρίτερα, μιας κοπέλας ΑΜΕΑ, από τον θείο της, έναν απόστρατο του ελληνικού στρατού που και αυτός είχε καταγωγή από τη Μάνη. Όλοι/ες, επίσης θα θυμόσαστε τις καταγγελίες για βιασμό στα γραφεία των ελλήνων νεοναζί της χ.α στη Σπάρτη. Σε άλλα μικρότερα ή μεγαλύτερα χωριά, μεταξύ και αυτών και στη Σκάλα Λακωνίας, έχουν αναφερθεί αρκετά περιστατικά βιασμών, όπου μάλιστα εμείς ως συλλογικότητα, προσπαθήσαμε να τα καταγράψουμε. Σε όλα αυτά τα περιστατικά η τοπική κοινωνία σιώπησε. Οι απλοί καθημερινοί φιλήσυχοι μικροαστοί Λάκωνες έκαναν πως δεν είδαν και δεν άκουσαν.Βέβαια υπήρξαν και οι στιγμές που δεν σιώπησαν αλλά φώναξαν και περήφανα για τις πράξεις τους, (πχ πράξεις ομοφοβικής βίας) όπως για παράδειγμα είχαμε καταγράψει και παλιότερα σε ένα διάλογο σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης και μπορείτε να τον βρείτε εδώ

Οι συνθήκες στις οποίες δομήθηκαν οι παραπάνω (και όχι μόνο) έλληνες, μάτσο «σωστοί άντρες» , σύζυγοι και νοικοκυραίοι είναι λίγο πολύ γνωστές σε όλους/ες. Η σεξιστική λεκτική βία στη Λακωνία της αγροτικής μικρής ιδιοκτησίας, όπως και στην υπόλοιπη χώρα, είναι δεδομένη και πάει πακέτο μαζί με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της ιδεολογίας της εθνικής λαϊκής κοινότητας. Κανένας βιασμός δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, μια πράξη που εγγράφεται αποσπασματικά στα σώματά των θυμάτων. Δε συμβαίνει κάτω από ειδικές συνθήκες, ούτε οι βιαστές είναι κάποια ειδική κατηγορία. Στο δημόσιο λόγο χαρακτηρίζονται ως «δράκοι», αλλά στη πραγματικότητα είναι άντρες καθημερινοί: πατεράδες, σύζυγοι, γείτονες. Μέσα σ’αυτή τη διάχυτη ελληνική κουλτούρα του βιασμού αυτοί οι άντρες εκπαιδεύονται στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα γήπεδα, στα καφενεία, στα μπουρδέλα, όπως και στα δικά μας τα «κωλόμπαρα». Εκπαιδεύονται επίσης μέσα από τα ίδια τα μέσα της πολιτιστικής βιομηχανίας και του ίδιου του εμπορεύματος. Η εμπορευματοποίηση του γυναικείου και αντρικού σώματος, τα πρότυπα και οι ίδιες οι εικόνες της πολιτιστικής βιομηχανίας συμβάλουν σε αυτήν την κατεύθυνση. Όλοι/ες μας έχουμε μεγαλώσει μέσα σε αυτή τη κοινωνία και λίγο πολύ κουβαλάμε τις εικόνες της. Γιαυτό πρέπει να γίνει δική μας υπόθεση να μιλήσουμε για τα δικά μας όρια, για τα δικά μας βιώματα, ακόμα και για τις δικές συμπεριφορές. Η λύση δεν είναι απλά να κουνάμε το δάκτυλο σε άλλους, αλλά να γυρίσουμε και να δούμε τους ίδιους μας τους εαυτούς στον καθρέφτη. Αυτό βέβαια το ξεχνάνε αρκετοί μεγάλοι «αντισεξιστές» του χώρου και όχι τυχαία βέβαια. Οι κομμουνιστικοί πυρήνες μας και οι οργανώσεις μας, πρέπει να γίνουν εργαστήρια αυτοκριτικής και αποδόμησης παραβιαστικών και άλλων συμπεριφορών και πολύ περισσότερο εργαστήρια υλιστικής κριτικής πάνω σε αυτά τα ζητήματα, ειδικά τώρα μια συγκυρία που επικρατεί η σύγχυση.

Δεν σκοπεύουμε να σιωπήσουμε απέναντι στην κουλτούρα του βιασμού στην τοπική κοινωνία. Θα παλεύουμε ενάντια της, θα την ξεσκεπάζουμε και μαζί με αυτή και την μικρή μας τοπική κοινωνία. Γιατί εκτός άλλων, η σεξιστική βία και οι βιασμοί, έχουν κατά κύριο λόγο στόχο τις γυναίκες της τάξης μας, καθώς και όσους/ες δεν τηρούν τις προϋποθέσεις κανονικότητας που θέτει η ίδια η ελληνική καπιταλιστική κοινωνία. Όποιος/α σιωπά απέναντι στη κουλτούρα του βιασμού και τον σεξισμό δεν μπορεί παρά να μας βρίσκει πάντα απέναντι. Ο αγώνας ενάντια στη σεξιστική βία είναι και αυτός αγώνας ενάντια στην καπιταλιστική κυριαρχία.

Αυτόνομη Πρωτοβουλία Ενάντια στη Λήθη 

Νοέμβρης 2019 

https://theshadesmag.wordpress.com/2019/11/21/o-viastis/

Δημοσιεύτηκε 1 minute ago από τον χρήστη selana

Posted in: Uncategorized