ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ ΧΩ ΓΙΑ ΜΕΤΑ … (2ο Μέρος )

Προετοιμασία για τα μελλούμενα

 «Ένα κράτος, εξ ορισμού, δεν μπορεί να έχει καμμία ηθική.
 Το περισσότερο που μπορεί να έχει ένα κράτος, είναι μια αστυνομία». Αλμπέρ Καμύ

 

Μια σειρά από χώρες της Ευρώπης προχωρούν στη λειτουργία εγχώριων εφαρμογών συγκέντρωσης και ανάλυσης δεδομένων, κατόπιν συμφωνιών με παρόχους τηλεπικοινωνιών για διαμοιρασμό συγκεντρωτικών δεδομένων.

Ζητούμενο είναι η ψηφιακή παρακολούθηση νοσούντων σε καραντίνα και ανθρώπων, οι οποίοι ήρθαν σε επαφή με επιβεβαιωμένα κρούσματα ή ακόμη και η ανάπτυξη μοντέλων πρόβλεψης εξάπλωσης του κοροναϊού, π.χ. πού και πότε συναθροίζονται πολλοί άνθρωποι σε μια πόλη.

Η αναβάθμιση του νομικού οπλοστασίου σε μια σειρά από χώρες είναι ενδεικτική. Η νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου για τους κορωναϊούς επιτρέπει στους υπουργούς να απαγορεύουν οποιαδήποτε δημόσια συγκέντρωση ή διαδήλωση για διάστημα έως δύο ετών, ιδιαίτερα όσον αφορά το εκάστοτε κυβερνητικό αφήγημα, που θέλει να αντιμετωπίζεται ως «τρομοκρατική» απειλή οποιαδήποτε φωνή διαμαρτυρίας.

Σε χώρες, όπως η Σιγκαπούρη, η Ταϊλάνδη, η Μαλαισία, η Ινδονησία, η Αίγυπτος, οι Φιλιππίνες, το Μπαγκλαντές, η Καμπότζη και η Κίνα, οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν νόμους ενάντια στις «ψεύτικες ειδήσεις» για να καταστείλουν κάθε αντίδραση. Παρόμοια νομοθεσία έχει ψηφιστεί στο Αζερμπαϊτζάν, τη Νότια Αφρική και τη Ζιμπάμπουε, ενώ συζητείται και στη Νιγηρία.

Στην Ινδία, η κυβέρνηση Bharatiya Janata Party επικύρωσε την αποικιοκρατική επιδημική νόσο –«ένα από τα πιο δρακόντεια κομμάτια της υγειονομικής νομοθεσίας που υιοθετήθηκε ποτέ στην αποικιακή Ινδία», σύμφωνα με τον Βρετανό ιστορικό Ντέιβιντ Άρνολντ– για να διαλύσει τις διαμαρτυρίες. Οι τροποποιήσεις του νόμου για την ιθαγένεια των Μουσουλμάνων οι οποίες αφήνουν περιθώρια στο να μεταβληθούν εκατομμύρια Ινδών σε απάτριδες. Ο νόμος έχει, επίσης, αναπτυχθεί για να ενισχύσει περαιτέρω την επιτήρηση των αντιπάλων της κυβέρνησης και τον έλεγχο στο ινδικό τμήμα του Κασμίρ.

Η αναβάθμιση των μέτρων, των μέσων καθώς και οι μηχανισμοί που χρησιμοποιεί η εξουσία έρχονται ως κλιμάκωση των ήδη υφιστάμενων περιορισμών με επίφαση την αυστηρότερη τήρηση τους.

Ένα βασικό ερώτημα όμως είναι το εξής. Γιατί, ενώ στην πλειοψηφία των κρατών, που πλήττονται από τον κορονοϊό και έχουν επιβληθεί μέτρα καταστολής και ελέγχου και στα οποία ο κόσμος δείχνεταιι γενικά ότι τα τηρεί, οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να τα κλιμακώνουν, θέτοντας σε εφαρμογή την μαζική ηλεκτρονική παρακολούθηση εκατομμυρίων ανθρώπων;

Όσο και να προφασίζεται η εξουσία πως είναι αναγκαία αυτά τα μέτρα για την προάσπιση της λεγόμενης δημόσιας υγείας, όσο κι αν οι κυβερνήσεις προσπαθούν να τα δικαιολογήσουν, με το να λένε ότι είναι έκτακτα και δεν υποκλέπτουν προσωπικά δεδομένα, ότι θα σβηστούν τα όποια στοιχεία μετά το πέρας της πανδημίας και άλλες λοιπές μπαρούφες, η ιστορία δείχνει ότι η εφαρμογή τους δεν είναι διόλου τυχαία και ότι η προσπάθεια εξοικείωσης του κόσμου και επιβολής γενικά με τέτοιους μηχανισμούς, επιχειρεί το πέρασμα τους ως αναγκαία συνθήκη στην ατομική και συλλογική συνείδηση.

Ωστόσο, επειδή και η κάθε δράση περιλαμβάνει την αντίδραση, ταυτόχρονα ανοίγει επικίνδυνους δρόμους μαζί με τους ασκούς του Αιόλου.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι, πολλά από τα λεγόμενα βραχυπρόθεσμα μέτρα έκτακτης ανάγκης, θα γίνουν στο πολύ κοντινό μέλλον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Θα αποτελούν μέρος μιας νέας πραγματικότητας, μιας κανονικότητας Αυτή είναι η χρησιμότητα των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και των μέσων που σε αυτές χρησιμοποιούνται. Κάνουν τους εξουσιαστικούς σχεδιασμούς και διαδικασίες να προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς. Αποφάσεις που υπό κανονικές συνθήκες μπορεί να χρειάζονταν χρόνια για να ληφθούν, παίρνονται πλέον μέσα σε λίγες ώρες.

Δεν είναι λίγοι, επίσης, επιδημιολόγοι, επιστήμονες και παντός είδους ειδικοί, που δίνουν το επιστημονικό άλλοθι για τις μεθόδους ευρείας παρακολούθησης λέγοντας ότι ο εντοπισμός των επαφών θα γίνει ένα σημαντικό όπλο για τη συγκράτηση μελλοντικών εξάρσεων του COVID-19, αφ’ ότου πρώτα η καραντίνα επιβραδύνει την ταχεία εξάπλωση του ιού.

Η συνδρομή των ευυπόληπτων και επιφανών επιστημόνων, κατόχων υψηλών κρατικών θέσεων –και όχι μόνο– λειτουργεί καταλυτικά κάνοντας μια προληπτική προεργασία στο πεδίο των κοινωνικών αντιδράσεων, που πιθανώς να ξεσπάσουν. Η αρωγή της επιστήμης στις εξουσιαστικές επιδιώξεις κρίνεται παραπάνω από απαραίτητη κι αυτό διότι η τήρηση των υπαρχόντων μέτρων και περιορισμών στο πολύ κοντινό μέλλον θα αποτελέσουν έναν πολύ σημαντικό κατασταλτικό βραχίονα απέναντι στους λεηλατημένους ψυχή τε και σώματι ανθρώπους, που η εξαθλίωση θα τους έχει φέρει σε απόγνωση λόγω του επικείμενου οικονομικού Αρμαγεδδώνος.

Εν τω μεταξύ κι ενώ βρίσκονται όλα αυτά υπό εξέλιξη, όλως τυχαίως, σε μία ανύποπτη στιγμή και στα πλαίσια φυσικά της πολύπλευρης ενημέρωσής μας στο δελτίο ειδήσεων του «Open TV» στις 7 Απριλίου, ο δημοσιογράφος Κώστας Γιαννακίδης έθεσε στον Ευάγγελο Βενιζέλο το ερώτημα σχετικά με το τι γίνεται στο υποθετικό σενάριο, όπου οι λοιμωξιολόγοι εισηγούνται στην κυβέρνηση μέτρα ελέγχου προηγμένης τεχνολογίας τύπου Κίνας με θερμικές κάμερες στα τρένα, κάμερες με αναγνώριση προσώπου, ιχνηλάτηση με στίγμα κινητού, αναγκαστική μεταφορά στο σπίτι και χρήση βραχιολιού για τον έλεγχο των ζωτικών λειτουργιών και των κινήσεων.

Στην ερώτηση «αυτό θα μπορούσε να επιβληθεί με μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου;», ο Βενιζέλος απάντησε:

«Κύριε Γιαννακίδη, γιατί επικαλείστε το παράδειγμα της Κίνας και δεν επικαλείστε την πρόταση του Bill Gates να υπάρξει ένα “μικροτσίπ”, το οποίο να το φέρνει κάθε άνθρωπος και έτσι να έχουμε βιομετρικά δεδομένα σε σχέση με τον ιό ή και σε σχέση με άλλες πανδημικές κρίσεις;»

Κώστας Γιαννακίδης: Όχι γιατί μισό λεπτό ο Bill Gates διατυπώνει μια πρόταση η οποία θα υλοποιείται σε ένα πλαίσιο κανονικότητας. Εδώ μιλάμε ότι έχουμε μια έκτακτη ανάγκη και λένε οι λοιμωξιολόγοι, βραχιολάκια και παρακολούθηση σε όσους έχουν κρούσματα. Αυτό είναι συνταγματικά συμβατό;

Ευάγγελος Βενιζέλος: Θα σας πω. Οι λοιμωξιολόγοι έχουν πει και ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας έχει πει κοινωνική αποστασιοποίηση, μην κυκλοφορείτε, μείνετε σπίτια σας. Εάν αρθεί το μέτρο αυτό της απαγόρευσης κυκλοφορίας και εισηγηθούν, κάποιοι, περιορισμούς στα προσωπικά δεδομένα, παρακολούθηση, επεξεργασία δεδομένων υγείας, τα οποία είναι ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, πράγματι θα βρεθούμε μπροστά σε μια νέα γενιά προβλημάτων και μάλιστα προβλημάτων, που απασχολούν και την ευρωπαϊκή σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου, δηλαδή το Δικαστήριο του Στρασβούργου, το ευρωπαϊκό δικαστήριο δικαιωμάτων του ανθρώπου και την Ευρωπαϊκή Ένωση όπως ξέρουμε έχει θέσει σε ισχύ.

Κώστας Γιαννακίδης: Μπορεί, όμως, θεωρητικά να γίνει αυτό κύριε Πρόεδρε;
Ευάγγελος Βενιζέλος: Μπορεί να τεθούν προβλήματα τέτοια, τα οποία αφορούν τα προσωπικά δεδομένα, άρα εκεί πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί στο τί θα θεωρήσουμε ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο, που δεν είναι δεκτικό παραβίασης και επεξεργασίας και τί μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι πληροφορία επιδημιολογικού χαρακτήρα, που άφορα την κοινωνία, τη δημόσια υγεία και άρα μπορεί να τη συλλέγει.

Από εκεί και πέρα κάθε πολίτευμα κάθε πολιτικό σύστημα ανάλογα με το πολιτισμό του, την εμπειρία του, την ιστορία του και την ευαισθησία του, μεταχειρίζεται τα θέματα αυτά και κάθε κοινωνία των πολιτών πρέπει να εκφράζει και την δική της ευαισθησία και την δική της συμμετοχή στο πρόβλημα, ώστε να μη φτάσουμε πράγματι στην απειλή της ιδιωτικότητας και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, που είναι ένα θέμα πάρα πολύ σοβαρό, γιατί θα αλλάξει συνολικά και παγκόσμια η αντίληψη για τη δημόσια υγεία και αυτό μπορεί να θέσει σε δοκιμασία και τα δικαιώματα και τη δημοκρατία.

Άρα πρέπει να είμαστε αποτελεσματικοί, προνοητικοί, άλλα και ευαίσθητοι και να βρούμε το σημείο ισορροπίας, θα το βρει η Ευρώπη, θα το βρει η παγκόσμια κοινωνία και ιδίως η δυτική κοινωνία.»

Στο σημείο αυτό έχει αξία να υπενθυμίσουμε, πως το λεγόμενο κινεζικό μοντέλο, που χρησιμοποιήθηκε για τον περιορισμό της πανδημίας χαίρει άκρας εκτιμήσεως και από πολλούς προτάσσεται μάλιστα ως το πιο ενδεδειγμένο, αξιόπιστο και αποτελεσματικό μοντέλο.

Είναι σαφές πως η παρουσία Βενιζέλου και το δημοσιογραφικό ερώτημα μόνο τυχαία δεν είναι. Έρχεται στον κατάλληλο χρόνο, και απευθύνεται στον Βενιζέλο, δηλαδή στο κατάλληλο πρόσωπο με την κατάλληλη ιδιότητα (συνταγματολόγος), ο οποίος αναλαμβάνει να μάς καθησυχάσει επαναλαμβάνοντας μονότονα τα περί δημοκρατικών δικλείδων ασφαλείας και «προβλημάτων», που θα πρέπει να τύχουν «προσεκτικής» διαχείρισης. Γνωρίζει, όμως, ο «συνταγματολόγος» ότι η «συνταγματική ασφάλεια» την οποία επικαλείται είναι κάτι λιγότερο από κουρελού, ειδικά μετά και την δεκαετή εμπειρία της «κρίσης» της οποίας και ο ίδιος ήταν από τους κύριους και σημαντικότερους διαχειριστές. Γνωρίζει, ακόμη καλύτερα, ότι οι «πράξεις νομοθετικού περιεχομένου» αποτελούν το «δίκαιο» της «κρίσης» και της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» που κηρύσσεται με οποιαδήποτε μορφή. Γνωρίζει τέλος ότι κυρίαρχος, όπως όριζε και ο Karl Shmitt, παραμένει εκείνος που κηρύσσει την «κατάσταση εξαίρεσης» και φυσικά την διάρκειά της.

Και κάτι ακόμη. Οι φάσεις της «παγκοσμιοποίησης» που διακρίνουμε χαρακτηρίζονται από την ολοένα και μεγαλύτερη σύμπτυξη των «διαφορετικών» μοντέλων παγκόσμιας διακυβέρνησης. Μήπως δεν τον γνωρίζει και αυτό ο «έγκριτος» συνταγματολόγος; Φυσικά και το γνωρίζει, παρ’ ότι παριστάνει ότι το αγνοεί.

Τι ακριβώς, όμως, είπε ο Bill Gates, ο ιδρυτής της Microsoft και του ιδρύματος «Bill & Melinda Gates Foundation», για το θέμα.

Στις 18 Μαρτίου, ο Bill Gates συμμετείχε σε μια διαδικτυακή συζήτηση τύπου «AMA» («Ask Me Anything») για τον κορωναϊό στην γνωστή πλατφόρμα «Reddit».

Απαντώντας μια ερώτηση για το πως οι επιχειρήσεις θα διατηρήσουν τα μέτρα «κοινωνικής απόστασης», ο Gates είπε: «Στο τέλος θα πρέπει να έχουμε κάποιου είδους ψηφιακά πιστοποιητικά για να δείξουμε ποιός ανάρρωσε ή ποιός εξετάστηκε πρόσφατα ή όταν θα έχουμε το εμβόλιο, ποιό ς το έχει».

Το Ίδρυμα Gates στηρίζει εδώ και χρόνια πολλές έρευνες και πρωτοβουλίες, που συνδέονται τόσο με την έννοια της «ηλεκτρονικής ταυτότητας», όσο και με τεχνολογία εμφυτεύσιμων ηλεκτρονικών κυκλωμάτων (μικροτσίπ).

Εάν ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν, θα διαπιστώσουμε, πως με το πέρας κάποιου πολέμου, επίθεσης κλπ –όχι με τα φυσικά μέσα πολέμου– η εκάστοτε εξουσία στοχοποιεί συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες του λεγόμενου περιθωρίου. Όπως π.χ. στον ανηλεή πόλεμο κατά της τρομοκρατίας ο εσωτερικός εχθρός κάθε χώρας βρέθηκε στο πρόσωπο του ξένου, αλλόθρησκου μετανάστη, κ.λπ.

Έτσι και μετά το πέρας της πανδημίας η κάθε εξουσία θα δράσει ενάντια στους στοχοθετημένους από τα πριν εχθρούς της. Ο εχθρός θα ανακαλυφθεί στους εξοστρακισμένους της κοινωνίας, που θα οριστούν ως υγειονομική βόμβα, κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και πάει λέγοντας, ενώ ταυτόχρονα αυτοί οι άνθρωποι θα είναι και οι πιο ευάλωτοι για να νοσήσουν λόγω του κοινωνικού αποκλεισμού τους.

Στον ελλαδικό χώρο τον Απρίλιο του 2012 στο κέντρο της Αθήνας, σε μια επιχείρηση «σκούπα» με μαζικούς ελέγχους από την αστυνομία, προσάγονται τοξικοεξαρτημένες γυναίκες και υποβάλλονται σε βίαιους εξαναγκαστικούς ελέγχους για HIV, κατηγορούμενες ότι εκπορνεύονται γνωρίζοντας πως έχουν HIV και πως θέλουν να μεταδώσουν τον ιό στους υποτιθέμενους πελάτες τους. Διώκονται τόσο για το κακούργημα της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, όσο και γι’ αυτό της πορνείας.

Ο τότε Υπουργός Υγείας, Ανδρέας Λοβέρδος εκείνο το διάστημα εξέδωσε την Υγειονομική διάταξη 39α/2012 για τον «περιορισμό της διάδοσης λοιμωδών νοσημάτων». Η κρατική βαρβαρότητα εκδηλώθηκε σε όλο της το μεγαλείο με μαζικές διώξεις, στιγματισμό, κοινωνική διαπόμπευση και φυλάκιση, συνεπικουρούμενη, ως συνήθως, από επιστήμονες και μίντια.

Η υλοποίηση του κοινωνικού ελέγχου, μέσω της επιβολής και άσκησης της κρατικής βαρβαρότητας, θα δοκιμαστεί κατά πρώτο και κύριο λόγο σε όσους έχουν ήδη ωθηθεί στο περιθώριο. Φυλακισμένους, ρομά, ψυχικά πάσχοντες, τοξικοεξαρτημένους, άστεγους, μετανάστες κ.λπ. Υπό το καθεστώς της συνεχούς τρομοκρατίας και του φόβου, θα αναπτυχθούν κοινωνικοί αυτοματισμοί και συμπεριφορές κοινωνικού κανιβαλισμού, καταστάσεις τις οποίες η εξουσία όντας μήτρα τους θα τις εκμεταλλευτεί στο έπακρο.

Εξ άλλου, όπως επισημαίνει η εμπειρογνώμονας του Χάρβαρντ, για την προστασία της ιδιωτικής ζωής, Elizabeth Renieris, «η παρακολούθηση της εξάπλωσης του ιού μέσω της παρακολούθησης της θέσης μπορεί να έχει περιορισμένη θεραπευτική αξία, όταν απουσιάζουν τα κλινοσκεπάσματα και ο ιατρικός εξοπλισμός που απαιτείται για τη θεραπεία του. Η ποινικοποίηση της μετάδοσης του ιού ως «βιοτρομοκρατίας» δεν αποτελεί μέσον θεραπείας, όταν τα εγκληματικά νομικά ιδρύματα όπως οι φυλακές και οι φύλακες είναι οι ίδιοι οι εκκολαπτόμενοι ιοί. Η επιθετική αστυνόμευση της τήρησης κυβερνητικών συνταγών «κοινωνικής απομάκρυνσης» και «Μένουμε στο σπίτι» δεν κάνει τίποτα για να θεραπεύσει την επιδημία της φτώχειας, που εξασφαλίζει ότι τόσοι πολλοί στερούνται στέγης για να αποστασιοποιηθούν».

Για εμάς είναι πλέον σαφές, πως η θωράκιση της κυριαρχίας σε όλα τα επίπεδα, η αναβάθμιση του κατασταλτικού και εποπτικού της μηχανισμού δεν έχουν να κάνουν με την αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά με αυτά που έπονται αυτής και θα ζήσουμε όλοι το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο πλανήτης βρίσκεται σε καθεστώς ομηρίας, πολιορκείται από τις πιο απόκοσμες εξουσιαστικές ονειρώξεις και μειλίχιους πόθους. Η κυριαρχία έχει εξαπολύσει μια άνευ προηγούμενου επίθεση στο μεγαλύτερο μέρος του συνολικού πληθυσμού της γης.

Δεν είναι αόρατος ο εχθρός, όπως διαβεβαιώνουν οι μαριονέτες της εξουσίας. Είναι ορατός, δρα με την κατά τόπους αναλογική και διαβαθμισμένη κατασταλτική στρατηγική που επιλέγει το κάθε κράτος επιβάλλονται πρωτοφανείς συνθήκες καθυπόταξης στην πλειοψηφία των κοινωνικών ομάδων κάθε χώρας.

Οφείλουμε, η απάντησή μας στις κυριαρχικές επιδιώξεις με όλους τους τρόπους και τα μέσα, που διαθέτουμε να είναι πρωτοφανής. Να μην επιτρέψουμε την ψυχή τε και σώματι λεηλασία μας. Να μην ξεχνάμε ότι η χειρότερη επιδημία είναι η κυριαρχία και η θεραπεία βρίσκεται στην αλληλεγγύη και τον αγώνα ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία.

 

https://anarchypress.wordpress.com/

Απάτσι

 

Δημοσιεύτηκε 1 minute ago από τον χρήστη selana

Posted in: Uncategorized